วัฒนธรรมและประวัติศาสตร์

สวัสดีครับท่านผู้อ่าน วันนี้ขอต้อนรับเทศกาลกินเจด้วยการเอาเรื่องของ “มังสวิรัติ” ในความเข้าใจของคนญี่ปุ่นมาเล่าให้ฟังกันนะครับ ว่าด้วยเรื่องของมังสวิรัติ พูดถึงคำว่า “มังสวิรัติ” หรือ “การไม่กินเนื้อ” ถ้าพูดตามจริงในระดับนานาชาติ จริงๆ แล้วมันมีที่มาในเชิงแนวคิดและวิธีปฏิบัติที่แตกต่างกันไปนะครับ อย่างเช่นมังสวิรัติอย่างคนอินเดียเนี่ย จัดว่าไม่กินเนื้อสัตว์แต่กินไข่กินนม (Ovo-lacto-vegetarian) และไม่ต้องกลัวขาดโปรตีนเพราะเขาหนักกินถั่วด้วย เอาถั่วมาแกงกิน มังสวิรัติบางพวกไม่กินไข่แต่ยังกินนม บางพวกไม่กินไข่ไม่กินนม อย่างอาหารเจแบบคนจีนก็ใช่ ยิ่งถ้าเป็นสายวีแกนนี่เขาจะปฏิเสธทุกอย่างที่มาจากสัตว์ กระทั่ง “น้ำผึ้ง” ก็ต้องไม่กิน ซึ่งความแตกต่างในวัตรปฏิบัติเหล่านี้มาจากความแตกต่างในเชิงแนวคิดที่มาว่า “ทำไมกินมังสวิรัติ” ซึ่งผู้เขียนขอจำแนกออกเป็นสองแนวคิดดังนี้ ・หนึ่ง กินมังสวิรัติด้วยเหตุผลทางศาสนา/ศีลธรรม ・สอง กินมังสวิรัติด้วยเหตุผลด้านสุขภาพ/สิ่งแวดล้อม ในโลกตะวันออก เหตุผลทางศาสนา/ศีลธรรมนั้นนำหน้ามาก่อนเลย ศาสนาพุทธมีศีลข้อปาณาติบาต ส่วนศาสนาฮินดูก็มีหลักอหิงสา (ไม่เบียดเบียน) ฉะนั้นการกินมังสวิรัติในจีนและญี่ปุ่นในยุคเก่านั้นมาจากเหตุผลทางศาสนาแทบจะล้วนๆ แต่ในโลกตะวันตกนั้น การกินมังสวิรัตินั้นไม่ได้มาจากศาสนาก็จริง แต่ก็มีเรื่องของจริยธรรม...