Home
วัฒนธรรมและประวัติศาสตร์

วัฒนธรรมและประวัติศาสตร์

รวมบทความเกี่ยวกับวัฒนธรรม บุคคลสำคัญ ประวัติศาสตร์ของญี่ปุ่นที่น่าใจและน่าเรียนรู้

“ปิเอ็น” (ぴえん) แปลว่าอะไรนะ? ศัพท์ JK ที่ติดอันดับ 1 ใน 5 คำฮิตช่วงครึ่งปีแรก 2020

Rabbit_Rapz·
จากครั้งที่แล้ว ที่เราเคยแนะนำ “สุกิพิ” (すきぴ) ศัพท์ใหม่ของสาวๆ วัยรุ่นญี่ปุ่น ซึ่งนั่นเป็นบทความที่เปิดโลกทัศน์ใหม่สำหรับเราที่ผู้เขียนมากด้วยเช่นกัน และทำให้รู้ว่ายังมีศัพท์แปลก ๆ ที่สาว JK (JK = นักเรียนสาวชั้นมัธยมปลาย) ใช้สื่อสารกันในชีวิตจริงอยู่อีกหลายคำเลยล่ะ! งานอดิเรกของผู้เขียนก็คือการ “ไถทวิตเตอร์” (คือการเลื่อนอ่านข้อความต่าง ๆ ที่อัปเดตในหน้าไทม์ไลน์)...
วัฒนธรรมและประวัติศาสตร์

“อักษรคันจิแห่งปี” คัดเลือกจากอะไร? ใครเป็นคนกำหนด?

Rabbit_Rapz·
การประกาศ “อักษรคันจิแห่งปี” เป็นอีกหนึ่งอีเวนต์ในช่วงใกล้สิ้นปีที่น่าจับตามองของประเทศญี่ปุ่น ช่วงต้นเดือนธันวาคมจะมีการประกาศอักษรคันจิแห่งปี “1 ตัวอักษร” ผ่านทางสื่อมวลชนต่าง ๆ ให้ประชาชนได้ทราบ โดยจะมีเจ้าอาวาสวัดคิโยะมิซุหรือวัดน้ำใสแห่งเมืองเกียวโตเป็นผู้เขียนอักษรลงกระดาษขนาดใหญ่ เราลองมาย้อนดู “อักษรคันจิแห่งปี” ที่เคยประกาศมาแล้วในอดีตกันว่ามีอักษรใดบ้าง! ปี 2016 “金” (อ่านว่า คิน, คง, คาเนะ,...
วัฒนธรรมและประวัติศาสตร์

ประเพณีแต่งบ้านรับปีใหม่ของญี่ปุ่นเริ่มวันไหน? มีสิ่งมงคลอะไรบ้างที่จะนำมาแต่งบ้าน?

Rabbit_Rapz·
ใครที่เคยเที่ยวญี่ปุ่นในช่วงเทศกาลปีใหม่ อาจจะเคยเห็นกระถางที่ตกแต่งด้วยกิ่งสนและไม้ไผ่สีเขียวสดวางอยู่ตามประตูหน้าบ้าน หน้าร้านค้า หรืออาคารสำนักงานต่าง ๆ แม้แต่ในประเทศไทยเองที่ร้านอาหารหรือห้างสรรพสินค้าสไตล์ญี่ปุ่นก็มีให้เห็นอยู่บ้างใช่ไหมคะ? เจ้ากระถางกิ่งสนและไม้ไผ่ที่เราพูดถึงอยู่นี้เรียกว่า “คาโดะมัทซึ” (門松) เป็นหนึ่งในสามสิ่งมงคลที่ชาวญี่ปุ่นมักจะนำมาตกแต่งบ้านช่วงปีใหม่ เนื่องจากเทศกาลปีใหม่ใกล้เข้ามาทุกที เป็นโอกาสเหมาะที่เราจะพาเพื่อน ๆ ไปทำความรู้จักกับ “ประเพณีการแต่งบ้านรับปีใหม่ของญี่ปุ่น” กัน ไปดูกันว่ามีสิ่งมลคลอะไรบ้างที่ชาวญี่ปุ่นจะนำมาแต่งบ้าน สิ่งมงคลแต่ละชิ้นมีที่มาและความหมายว่าอย่างไร? ชาวญี่ปุ่นจะเริ่มนำสิ่งมงคลเหล่านี้มาแต่งบ้านตั้งแต่วันไหน? ไปจนถึงวิธีการทำลายของตกแต่งบ้านวันปีใหม่ที่ถูกต้องด้วย ที่มาและความหมายของประเพณีแต่งบ้านรับปีใหม่ ชาวญี่ปุ่นจะประดับตกแต่งบ้านในช่วงปีใหม่เพื่อต้อนรับเทพเจ้าแห่งวันปีใหม่ “โทชิงะมิซามะ” (年神様) สิ่งมงคลที่นำมาตกแต่งบ้านนั้นจะเปรียบเสมือนเป็นประทับขององค์เทพหรือในภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า “โยริชิโระ” (依り代) ชาวญี่ปุ่นเชื่อว่า เทพโทชิงะมิซามะจะเดินทางมายังโลกมนุษย์ในช่วงต้นปี พร้อมมอบอายุให้กับมนุษย์คนละหนึ่งปี และมอบโชคลาภความสุขในปีนั้น ๆ มาให้อีกด้วย นอกจากเทพโทชิงะมิซามะยังเป็นเทพเจ้าแห่งธัญพืชอีกด้วย สำหรับสิ่งมงคลที่ชาวญี่ปุ่นนำมาประดับตกแต่งบ้านนั้นมีมากมายหลายประเภท โดยมีสิ่งมงคล 3 แบบที่เรามักจะพบเห็นได้บ่อย ได้แก่ “คาโดะมัทซึ”...
วัฒนธรรมและประวัติศาสตร์

วันย่างเข้าฤดูหนาว (立冬) ของญี่ปุ่นคือวันไหน?

Rabbit_Rapz·
“ริตโต” หรือ “ลี่ตง” ในภาษาจีน (立冬) คือหนึ่งใน “ภาวะ” หรือ “สารท” ทั้ง 24 ตามปฏิทินจีน หรือเรียกว่า “24 อุตุปักษ์” มีไว้เพื่อบอกถึงการเปลี่ยนแปลงของฤดูกาลนั้น ๆ โดยริตโตก็คือ “วันย่างเข้าสู่ฤดูหนาว” นั่นเอง...
วัฒนธรรมและประวัติศาสตร์

เดินโต๋เต๋ กินดังโงะ ย้อนวันวานที่ชิบามาตะ ย่านชุมชนเก่าแก่ในโตเกียว

chibi-anngle·
ใครใช้ชีวิตในโตเกียว หรือมีแผนการเดินทางไปโตเกียวในอนาคต อยากให้ลองไปเยือนชิบามาตะดูซักครั้ง เพราะชุมชนแห่งนี้แม้จะอยู่ในกรุงโตเกียว แต่เป็นย่านที่มีเสน่ห์แบบเมืองเก่าที่ชวนให้นึกถึงอดีตเป็นอย่างยิ่ง ชิบามาตะ เป็นย่านชุมชนเก่าแก่ที่อยู่ห่างจากอุเอโนะ ศูนย์กลางของนักท่องเที่ยวในโตเกียวเพียงสิบกิโลเมตร สามารถนั่งรถไฟฟ้าออกไปถึงได้ง่ายๆ เพียงไม่กี่สถานีเท่านั้น เรียกว่าสามารถเดินทางมาที่นี่ได้อย่างสะดวกมากไม่ว่าจะอยู่จุดใด   ดูโพสต์นี้บน Instagram   โพสต์ที่แชร์โดย Ivo Gonzalez (@ivogonzalez) เมื่อ...
13.โตเกียว (東京)วัฒนธรรมและประวัติศาสตร์

รู้หรือไม่? เคยมีคนเสียชีวิตจากการกระโดดระเบียงไม้ “วัดน้ำใส” ความสูง 12 เมตร ด้วยเหตุผล…

Rabbit_Rapz·
วัดคิโยะมิซุ (清水寺) หรือ วัดน้ำใส เป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวของเมืองเกียวโตที่มีชื่อเสียงมากทั้งในหมู่นักท่องเที่ยวญี่ปุ่นและชาวต่างชาติ โดยเฉพาะในฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วง วัดคิโยะมิซุจะเป็นที่สถานที่ชมดอกซากุระและชมใบไม้เปลี่ยนสีที่งดงามที่สุดอีกแห่งหนึ่งเลยก็ว่าได้ แต่นอกจากนักท่องเที่ยวจะเดินทางมาเพื่อชื่นชมความงามของทิวทัศน์แล้ว จุดเด่นอีกอย่างที่นักท่องเที่ยวต้องเดินทางมาชมด้วยตาของตัวเองก็คือ “ระเบียงไม้วัดคิโยะมิซุ” ซึ่งเป็นอุโบสถใหญ่ของวัด อาคารไม้ขนาดใหญ่ความสูง 12 เมตร หรือเทียบเท่าตึก 4 ชั้น ที่สร้างขึ้นโดยไม่มีการใช้ตะปูใด ๆ ทั้งสิ้น ซึ่งในอดีตเคยเป็นเวทีแสดงศิลปะความบันเทิงต่าง ๆ ตั้งแต่ยุคเฮอัน เช่น การแสดงดนตรีกะงะคุ (雅楽), แสดงละครโน (能), แสดงละครเคียวเก็น (狂言), แสดงละครคะบูกิ (歌舞伎) และการแข่งขันซูโม่ เป็นต้น ในภาษาญี่ปุ่นมีสุภาษิตหนึ่งที่เกี่ยวกล่าวถึงระเบียงไม้ของวัดคิโยะมิซุด้วย ว่า “Kiyomizu no Butai kara...
วัฒนธรรมและประวัติศาสตร์

5 ข้อชวนคิดเรื่องผีที่ญี่ปุ่น ทำไมพูดถึงผีญี่ปุ่นแล้วต้อง…?

nonBri·
ผี 幽霊 (ゆうれい) วิญญาณคนตายที่ไม่สามารถไปสู่สุขติได้ เนื่องจากมีความอาลัยอาวรณ์ หรือความแค้นที่ยังไม่ได้ชำระ ถ้าพูดถึงเรื่องผีๆ ชาวยุโรปน่าจะต้องนึกถึงวัน Halloween แล้วชาวญี่ปุ่นล่ะ…นึกถึงอะไร? ถ้าไปถามคนญี่ปุ่น ก็คงจะได้คำตอบว่า “หน้าร้อน” แทน “ฮาโลวีน” ค่ะ เพราะที่ญี่ปุ่นนั้นมีเทศกาล “โอบ้ง” (お盆) ซึ่งจัดในช่วงหน้าร้อน...
วัฒนธรรมและประวัติศาสตร์

จริงหรือเปล่า? ขอบเขตของเมืองเอโดะในอดีต ไม่ใช่โตเกียวในปัจจุบัน!

AsmarCat·
โตเกียวเป็นเมืองหลวงที่มีชื่อเสียงมากของประเทศญี่ปุ่น ผู้คนส่วนใหญ่เข้าใจกันว่าโตเกียวคือเมืองเอโดะในสมัยอดีต และกลายเป็นกรุงโตเกียวอย่างที่เป็นอยู่ อย่างไรก็ตาม พื้นที่จริง ๆ ของเอโดะในสมัยอดีตกับโตเกียวในปัจจุบันนั้นแตกต่างกันอย่างมาก แต่เดิม เมืองเอโดะเป็นบ้านนอกต่างจังหวัดที่โทคุกาวะ อิเอยาสุ ถูกโทโยโทมิ ฮิเดโยชิสั่งโยกย้ายให้ไปรับราชการเมื่อ 10 ปีก่อนศึกเซกิกาฮาระ แน่นอนว่าเมืองหลวงในเวลานั้นคือเกียวโต เอโดะอยู่ในพื้นที่ราบลุ่มชุ่มน้ำที่แสนเฉอะแฉะแถมยังเป็นเมืองที่มีประชากรเบาบางจนอิเอยาสุเองก็ไม่อยากมาอยู่ เขาใช้เวลาหลายสิบปีในการถมที่ ปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐาน สาธารนูปโภคต่าง ๆ...
วัฒนธรรมและประวัติศาสตร์

รู้หรือไม่? คนญี่ปุ่นสมัยเอโดะ เดินแกว่งแขนข้างเดียวกับขาที่กำลังก้าว!

Rabbit_Rapz·
ในยุคปัจจุบันมนุษย์จะเดินและแกว่งแขนในฝั่งตรงกันข้ามกัน เช่น ก้าวขาขวาแกว่งแขนซ้าย ก้าวขาซ้ายแกว่งแขนขวา ซึ่งเป็นธรรมชาติตามปกติของมนุษย์ที่ทุกคนทราบกันดีอยู่แล้ว แต่คุณรู้หรือไม่ว่า? คนญี่ปุ่นในยุคเอโดะมักจะเดินด้วยวิธีการเดินที่ผิดธรรมชาติและเดินยากสุด ๆ อยู่ การเดินแบบนัมบะ ใช่แล้วค่ะ! คนญี่ปุ่นในสมัยเอโดะมักจะเดินแกว่งแขนข้างเดียวกับขาที่กำลังก้าว คือ ก้าวขาขวาแกว่งแขนขวา ก้าวขาซ้ายแกว่งแขนซ้าย หรือยกตัวอย่างให้เข้าใจง่าย ๆ อีกข้อคือ เป็นวิธีเดินแบบเดียวกับการเดินบนไม้โถกเถกในการละเล่นของไทย การเดินในลักษณะนี้สมัยเอโดะเรียกว่า “นัมบะ” (ナンバ) ซึ่งเป็นวิธีการเคลื่อนไหวแบบเดียวกับ “รปโป” (六方) ในการแสดงคาบูกิ ตัวอย่างการเดินแบบรปโป จากคลิปออกกำลังกายสไตล์คาบูกิ แล้วเพราะเหตุใดคนญี่ปุ่นจึงเดินแบบนี้? เราสามารถตั้งสมมติฐานได้จากเสื้อผ้าเครื่องแต่งกายของคนในยุคเอโดะ ซึ่งในยุคนั้น คนญี่ปุ่นส่วนใหญ่จะสวมใส่ชุดแต่งกายประจำชาติ โดยเสื้อผ้าแบบญี่ปุ่นจะมี “โอบิ” หรือสายรัดเอวของชุดกิโมโนคาดไว้ที่เอวเสมอ ซึ่งสายโอบิที่รัดแน่นจะทำให้ผู้สวมใส่เดินแบบธรรมดาได้ยากลำบาก นอกจากนี้ หากมีกรณีที่ต้องพกดาบคาดไว้ที่เอวด้วย ก็จะยิ่งทำให้เดินไปไหนมาไหนลำบากมากขึ้นไปอีก ด้วยเหตุนี้จึงเกิด...
วัฒนธรรมและประวัติศาสตร์

“ฤดูใบไม้ร่วงแห่ง…” (〇〇の秋) ถ้าพูดถึงฤดูใบไม้ร่วง คนญี่ปุ่นนึกถึงกิจกรรมอะไรบ้าง?

Rabbit_Rapz·
ต่อจากบทความที่แล้ว ที่เราได้แนะนำเกี่ยวกับ “ฤดูใบไม้ร่วงที่เจริญอาหาร” (食欲の秋) (คลิกอ่านบทความที่เกี่ยวข้องที่นี่) ถึงเหตุผลว่า เพราะอะไรที่ทำให้คนญี่ปุ่นรู้สึกเจริญอาหารเมื่อเข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วง ซึ่งนอกจากเรื่องอาหารการกินแล้ว ยังมีกิจกรรมอื่น ๆ อีกมากมายที่คนญี่ปุ่นจะนึกถึงเมื่อฤดูใบไม้ร่วงมาเยือน จนเกิดเป็นสำนวนที่ว่า “ฤดูใบไม้ร่วงแห่ง..” (〇〇の秋) เช่น ฤดูใบไม้ร่วงแห่งการอ่าน (読書の秋), ฤดูใบไม้ร่วงแห่งกีฬา (スポーツの秋)และ ฤดูใบไม้ร่วงแห่งศิลปะ...
วัฒนธรรมและประวัติศาสตร์

รู้หรือไม่? “แซลมอน” (サーモン) กับ “ชาเกะ” (鮭) ในความหมายของคนญี่ปุ่นไม่เหมือนกันนะ!

Rabbit_Rapz·
เพื่อน ๆ ทราบกันหรือไม่ว่า คันจิ “鮭” สามารถอ่านได้ 2 แบบ คือ ซาเกะ (Sake) และ ชาเกะ (Shake) ที่ทำให้เกิดการอ่านสองแบบเช่นนี้ก็เพราะ ชาวญี่ปุ่นที่ใช้ “สำเนียงเอโดะ” ออกเสียงอักษรญี่ปุ่นแถว Sa, Shi,...
วัฒนธรรมและประวัติศาสตร์อาหาร

รู้จักเกาะเดะจิมะ เกาะที่สร้างโดยมนุษย์ในสมัยเอโดะ ที่เมืองนางาซากิ

A Housewife Wannabe·
เมื่อหลายปีก่อนมีกระแสของภาพยนตร์ไทยที่ไปถ่ายทำในญี่ปุ่น เรื่อง “ฮาชิมะ โปรเจกต์ ไม่เชื่อต้องลบหลู่” ซึ่งนำแสดงโดยไมค์-พิรัชต์ นิธิไพศาลกุล คนไทยจึงได้รู้จักจักเกาะที่สร้างขึ้นโดยฝีมือมนุษย์ที่มีเรื่องเล่าสุดหลอนอย่างเกาะฮาชิมะในจังหวัดนางาซากิ ที่ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของเกาะคิวชู แต่รู้หรือไม่ว่า เกาะที่สร้างขึ้นโดยฝีมือมนุษย์ในจังหวัดนางาซากินั้น ไม่ได้มีเพียงแต่เกาะฮาชิมะเท่านั้น แต่ยังมีอีกหนึ่งเกาะที่สร้างโดยมนุษย์และมีความสำคัญกับประวัติศาสตร์การค้าของญี่ปุ่นอย่างมาก นั่นก็คือ เกาะเดะจิมะ ที่เราจะกล่าวถึงในวันนี้ค่ะ ต้นกำเนิดเกาะเดะจิมะ : ประตูสู่ยุโรปของญี่ปุ่น ในปี 1543 กลุ่มพ่อค้าชาวโปรตุเกส เป็นชาวต่างชาติกลุ่มแรกๆ ที่เข้ามาทำการค้าขายในญี่ปุ่น โดยพื้นที่ที่เริ่มเปิดทำการค้าแห่งแรกคือ เกาะทาเนกาชิมะ ซึ่งอยู่ทางตอนใต้ของเกาะคิวชู และต่อมาก็ได้ย้ายไปตั้งหอการค้าโปรตุเกสอยู่ที่เมืองฮิราโดะ 6 ปีต่อมา ฟรานซิส ซาเวีย มิตชันนารีแห่งคณะเยซูอิต ก็ได้มาทางมาถึงคาโกชิมะ เพื่อเผยแพร่ศาสนาคริสต์ จนในปี 1570 ไดเมียว โอมุระ สุมิทาดะ...
42.นางาซากิ (長崎)วัฒนธรรมและประวัติศาสตร์

ญี่ปุ่นก็มีความเชื่อเรื่อง “ห้ามผิวปากตอนกลางคืน” เหมือนกันหรือ?!

cottoncandy·
ตอนเด็ก ๆ เรามักจะได้ยินคำพูดที่ว่า “ห้ามผิวปากตอนกลางคืน” กันอยู่บ่อย ๆ ใช่ไหมคะ บ้างก็ว่าการผิวปากจะเป็นการเรียกผีบ้าง บ้างก็ว่านั่นเป็นเพียงแค่กลอุบายเพื่อไม่ให้เด็ก ๆ ได้รับอันตรายบ้าง แต่เพื่อน ๆ ทราบไหมคะว่าไม่ใช่แค่ที่ไทย แต่ที่ญี่ปุ่นเองก็มีความเชื่อแบบนี้เหมือนกันค่ะ! แต่เหตุผลจะเหมือนของบ้านเรารึเปล่า ไปหาคำตอบกันค่ะ ทำไมถึงห้ามผิวปากตอนกลางคืน?   ความเชื่อที่ว่าถ้าผิวปากตอนกลางคืนจะเกิดอะไรขึ้นนั้นเหมือนจะแตกต่างกันไปตามแต่ละถิ่นค่ะ...
วัฒนธรรมและประวัติศาสตร์

6 แกลเลอรี่และแหล่งชมงานศิลปะในนารา จังหวัดศูนย์กลางทางวัฒนธรรมของประเทศญี่ปุ่น

chibi-anngle·
นาราเป็นจังหวัดที่มีเสน่ห์ เต็มไปด้วยเรื่องราวทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม ทั้งยังมีทิวทัศน์ทางธรรมชาติและบ้านเมืองที่สวยงาม นอกจากนี้นารายังเป็นศูนย์กลางในเรื่องของศิลปะ วัฒนธรรม และงานฝีมือของประเทศญี่ปุ่นอีกด้วย เพราะถึงแม้ว่านาราจะเป็นเมืองที่เก่าแก่ แต่ศิลปะในนาราก็ยังคงมีพัฒนาการอยู่ตลอด เห็นได้จากการที่จังหวัดนารา มีสถานที่มากมายที่สร้างขึ้นเพื่อเปิดโอกาสให้ทั้งศิลปินและผู้คนทั่วไปได้เข้าถึงศิลปะมากกว่าที่อื่น และที่สำคัญในนารายังมีกลุ่มอนุรักษ์ท้องถิ่นหลากหลายกลุ่มที่คอยผลักดันให้งานศิลปะได้เผยแพร่และกระจายออกไปสู่เมืองเล็กเมืองน้อยต่างๆ ดังนั้นจึงไม่ใช่แค่ย่านดังอย่าง นารามาจิ (Naramachi) ที่อยู่ใจกลางเมืองนาราเท่านั้นที่จะมีแกลเลอรี่และแหล่งแสดงงานศิลปะ แต่ยังมีย่านชนบทอื่นๆ ในจังหวัดนาราที่มีแกลเลอรี่และพื้นที่แสดงงานศิลปะใหม่ๆ เกิดขึ้นอีกมากมาย เรามาดูกันเลยว่ามีที่ไหนน่าสนใจบ้าง 1....
29.นาระ (奈良)วัฒนธรรมและประวัติศาสตร์

ห้ามผายลมในรถไฟ! สมัยเมจิมีกฎแบบนี้ด้วยหรือนี่!?

AsmarCat·
ในยุคสมัยปัจจุบัน การเดินทางไกลโดยรถไฟนั้นย่อมต้องมีห้องน้ำภายในรถไฟเป็นธรรมดา แต่เมื่อย้อนกลับไปในช่วงตอนต้นปี 1872 (ปีเมจิที่ 5) ตอนที่มีรถไฟสายแรกของญี่ปุ่น นอกจากจะยังไม่มีห้องน้ำแล้ว ยังมีค่าปรับในการปัสสาวะและผายลมด้วย! รถไฟสายแรกของญี่ปุ่นคือรถจักรไอน้ำที่จะวิ่งจากสถานีชิมบาชิไปยังสถานีโยโกฮามา โดยใช้เวลาราวหนึ่งชั่วโมง พิธีเปิดการใช้งานรถไฟอย่างเป็นทางการได้จัดขึ้นที่สถานีชิมบาชิในวันที่ 14 ตุลาคม 1872 โดยมีจักรพรรดิเมจิและเจ้าหน้าที่ก่อสร้างทางรถไฟร่วมเดินทางไปกลับในเส้นทางนี้ ก่อนหน้าที่จะมีการสร้างทางรถไฟนั้น ปกติแล้วหากเป็นคนที่พอจะมีเงินก็จะเดินทางโดยใช้ม้า เกี้ยวแบกหาม เรือ หรือแม้กระทั่งการเดินเท้า การเปิดเส้นทางรถไฟจึงเป็นเหตุการณ์ที่เป็นสัญลักษณ์ของการเข้าสู่สมัยใหม่ของญี่ปุ่น แต่ดูเหมือนว่าในความเป็นจริงแล้วก็ไม่ได้ราบรื่นไปซะทุกอย่าง หนึ่งในนั้นคือปัญหาเรื่องห้องน้ำในรถไฟ เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมงในการเดินทางโดยรถไฟในตอนนั้นอาจจะยังพออดทนได้ แต่เมื่อเริ่มมีการสร้างเส้นทางรถไฟเพิ่มขึ้น ระยะเวลาในการเดินทางก็มากขึ้นไปด้วย ทำให้บางคนอาจจะทนไม่ไหว รถไฟในสมัยปัจจุบันสามารถไปถึงสถานีถัดไปได้ในเวลาอันรวดเร็ว อีกทั้งระยะห่างแต่ละสถานีก็อยู่ใกล้กันมาก แต่ในอดีตไม่ใช่แบบนั้น แต่ละสถานีอยู่ห่างไกลกันมาก คนที่อดทนให้ถึงสถานีต่อไปไม่ไหวจึงปัสสาวะออกทางหน้าต่าง! นอกจากนี้ เนื่องจากในตอนนั้นรถไฟยังถือเป็นของใหม่และหายาก จึงมีผู้คนจำนวนมากที่อยากลองนั่งรถไฟ ทำให้รถไฟแออัดซะยิ่งกว่าชั่วโมงเร่งด่วนในยุคปัจจุบันเสียอีก ดังนั้นหากใครเกิด “ผายลม” ออกมา...
วัฒนธรรมและประวัติศาสตร์