ถ้าใครเป็นคนที่หลงใหลเรื่องราวแนวอารยธรรมโบราณ เรื่องลี้ลับ จำพวกสามเหลี่ยมเบอร์มิวด้า ชนเผ่ามายา นครแอตแลนตีส อำนาจลึกลับแห่งปิระมิด เรือโนอาห์มีจริงไหมอะไรแบบนี้ล่ะก็ ต้องเคยอ่านหรือชอบอ่านการ์ตูนเรื่อง Spriggan แน่ๆ และต้องจดจำพระเอกของเรื่องคือ โอมินาเอะ ยู นักเรียนหนุ่ม ม.ปลายผู้ซึ่งโลกอีกใบของเขาคือการทำงานเป็น Spriggan หน่วยรบพิเศษของมูลนิธิอาร์คัม ผู้ซึ่งมีหน้าที่ “ปึดผนึก” โบราณสถาน/โบราณวัตถุที่มีพลังสุดหยั่งถึง มิให้ตกไปอยู่ในมือของคนชั่วร้าย (อันได้แก่องค์กรของประเทศมหาอำนาจอันดับหนึ่งของโลก) อันเป็นพันธกิจตาม “สาส์นเตือน” ในรูปจารึกมาแต่ครั้งบรรพกาล (ผู้เขียนแต่ก่อนอินมากขนาดแบบว่า อยากไปทำงานกับอาร์คัมเลยทีเดียว 55) และเดี๋ยวก่อน ก่อนอื่นจะบอกว่าแอบดีใจที่จะได้เห็นการ์ตูนเรื่องนี้เป็นอนิเมะใน Netflix !!!
ผู้เขียนขอบอกตรงๆ เลยว่าคาดหวังมากว่าจะเดินเนื้อเรื่องตามต้นฉบับในขณะที่ยังทำออกมาได้บันเทิงแบบมีจุดพีคอะไรพวกนี้ เพราะบอกตรงๆ ว่าฉบับอนิเมะมูฟวี่ที่เคยออกมาในตอน “เรือโนอาห์” ในปี 1999 ทำออกมาได้ง่วงนอนมาก เนื้อเรื่องไม่มีจุดพีคอะไรให้ลุ้นให้สนุกเลย ฉากเปิดต้นเรื่องก็เหมือนเอาองค์ประกอบในการ์ตูนตอนอื่นๆ มาตัดแปะรวมกัน แต่พอดูชื่อทีมงานแอนิเมชั่น David Production ซึ่งทำ JoJo ภาคอนิเมะ จึงค่อนข้างเชื่อใจว่าจะออกมาดี
เอาละครับ จริงๆ วันนี้ไม่ได้จะมาพูดเรื่องการ์ตูนหรืออนิเมะนะ มาพูดถึงวิดีโอเกมครับ! ไม่ทราบว่ายังจำกันได้หรือเปล่าว่าเคยมีเกมที่ดัดแปลงแบบ based on การ์ตูนเรื่องนี้อยู่ด้วยนะเอ้อ! มันเป็นเกมของ Playstation 1 ครับ มาในชื่อ Spriggan: Lunar Verse ผลิตโดยบริษัท FROM SOFTWARE ออกมาเมื่อปี 1999
ดูจากชื่อก็รู้แล้วเนาะว่ามันต้องเป็นอะไรที่ spin-off แน่นอน
ครับ สตอรี่ของเกมถือว่าเป็น spin-off อย่างแท้จริง เพราะตัวเอกของเกมเป็นตัวเอกที่มาใหม่เพื่อเกมโดยเฉพาะ ชื่อ โอทสึกิ ทัตซึกิ (大槻達樹) เป็นหนุ่ม ม.ปลายหน้าใส โปรไฟล์แบบนี้คือเห็นชัดๆ ว่าเจริญรอยตามโอมินาเอะ ยู เป๊ะๆ จะเรียกว่าเป็นสปริกกันรุ่นน้องใหม่ไฟแรงก็ได้นะครับ ส่วนเกมเพลย์ก็เป็นเกมแนวแอ็กชั่น-ผจญภัยในฉาก 3D แบบที่เรียกได้ว่าเป็น “ผู้มาก่อนกาล” สำหรับเกมรุ่นหลังอย่าง Devil May Cry เลยทีเดียว คือวิ่ง สู้ (มือเปล่า มีด ปืน) กระโดด ปีน หาไอเท็มที่เป็นกุญแจให้เจอ แถมเนื้อเรื่องในเกมหากเล่นไปเรื่อยๆ จะมีตัวละคร “สปริกกันรุ่นพี่” จากการ์ตูนมาโชว์ตัวให้แฟนการ์ตูนชื่นใจถึงสองคน คือ Jean Jacquemonde กับโอมินาเอะ ยู ไม่นับองค์ประกอบต่างๆ ที่ยกมาจากการ์ตูน ทั้งหุ่นเบอร์เซอร์เกอร์ แมชชีนกันพลาทูน โอ-พาร์ท อีก แถมตอนหลังพระเอกยังได้ใช่ชุด AM ด้วย แหม่ เหมือนโอมินาเอะ ยู ไปอีก
ฟังดูน่าสนใจ น่าเล่นนะครับ โดยเฉพาะใครที่เป็นแฟนการ์ตูนเรื่องนี้อยู่แล้ว แต่มีปัจจัยที่ทำให้เกมนี้ไปได้ไม่สุด จนเหมือนจะเป็นเกมที่ถูกลืมด้วยซ้ำอยู่สองสามประการ
หนึ่ง ระบบบังคับและมุมกล้องที่ดูเก้งก้าง ไม่ฉับไว โจมตีวืดง่าย ขาดความแม่นยำ (อันนี้ประสบการณ์ส่วนตัวที่ผู้เขียนเล่นเอง) แถมในโหมดออปชั่นมันมีตัวเลือกรูปแบบการบังคับให้เลือกอีกจนรู้สึกว่า เอิ่ม แล้วตูจะเลือกอันไหนดีฟระ แล้วยิ่งการยิงปืนมันไม่มีเคอร์เซอร์เป้า ต้องปรับมุมเสยยิงสุ่มๆ เอาเอง โดยเฉพาะการยิงศัตรูบนฟ้า ยิ่งเก้งก้าง ไม่คล่องตัวเข้าไปใหญ่ (ถ้าเกมนี้มาเกิดยุค PS2 แล้วได้กราฟิกที่ดูดีกว่านี้ ไม่เหลี่ยมโพลิกอนอะไรขนาดนั้น และระบบบังคับที่ดี การเล่นที่คล่องตัว เกมนี้อาจจะเปรี้ยงปังก็ได้ ถึงได้จั่วหัวไงครับว่าเกมนี้มัน “มาก่อนกาล” ไปหน่อย)
สอง เนื่องจากระบบบังคับมันเก้งก้าง ดูท่าจะยุ่งยาก คนที่เล่นครั้งแรกจะถูกบังคับให้เข้าฉากฝึกหัดการบังคับก่อน ซึ่งมีหลายด่าน กว่าจะได้เล่นเข้าเนื้อเรื่องหลักไปทำมิชชั่นพาลจะง่วงนอนเอา ซึ่งมิชชั่นก็ต้องดำเนินไปหลายด่านหน่อยกว่าตามเนื้องเรื่องในเกมจะได้โอริฮาลูก้อนมาทำชุด AM (ซึ่งชุด AM ฉบับในเกมมีโหมดเลือกเน้นได้นะครับว่าเน้นพลังป้องกัน เน้นพลังทำลาย หรือเน้นความเร็ว ซึ่งผู้เขียนเลือกเน้นความเร็วครับ)
สาม ถ้าเปรียบเทียบกับเกมในท้องตลาดยุคนั้นในแนวๆ เดียวกัน คนคงเลือกเล่นเกมแฟรนไชส์ที่มีชื่อเสียงอยู่แล้วจำพวก Tomb Raider อะไรพวกนี้มากกว่า เกมนี้ถ้าไม่ใช้แฟนการ์ตูนเรื่องนี้อยู่แล้วเล่นไปคงไม่อิน
ว่างๆ คงต้องหาเกมนี้มาเล่นอีกสักรอบระลึกความหลัง ได้ยินว่าเกมนี้หากเล่นจบหนึ่งรอบ รอบที่สองเลือกเล่นเป็น โอมินาเอะ ยู ได้ด้วยนะครับ พารามิเตอร์นี่ถ้าเทียบกับพระเอกของเกมแล้ว เรียกว่ากลายเป็นเทพไปเลย (แหงล่ะ ก็รุ่นพี่นี่นะ)
รอดูอนิเมะอย่างเดียวครับ ได้ดูแล้วจะมาเล่าให้ฟังใหม่นะครับ
ข้อมูลและภาพจาก wikipedia
