จังหวัดยามากาตะ ตั้งอยู่ในภูมิภาคโทโฮคุ ติดกับจังหวัดนีงาตะและจังหวัดมิยางิ เป็นจังหวัดที่ติดทะเลและมีพื้นที่ส่วนมากเป็นภูเขา ทำให้จังหวัดยามากาตะมีอาหารท้องถิ่นรสเลิศมากมายที่ใช้วัตถุดิบจากภูเขาและท้องทะเล วันนี้เราจะมาแนะนำ 8 อาหารท้องถิ่นซึ่งมีทั้งโลคอลสุด ๆ และของขึ้นชื่อสุด ๆ สายกินทั้งหลายเตรียมจดเลยค่าา
いも煮 (Imoni)
ดูโพสต์นี้บน Instagram
เป็นที่รู้จักในฐานะอาหารประจำฤดูใบไม้ร่วงของยามากาตะและถือเป็นตัวแทนอาหารท้องถิ่นของจังหวัดยามากาตะ ทำโดยการนำเผือก เนื้อวัว ต้นหอม และบุกมาเคี่ยวรวมกันในหม้อ อิโมนิมีประวัติศาสตร์อันยาวนานย้อนกลับไปประมาณ 350 ปีก่อน ตั้งแต่สมัยเอโดะและเก็นโรคุ ว่ากันว่าในสมัยนั้น เหล่าคนเรือจะนำเผือกกับปลาค็อดซึ่งเป็นของขึ้นชื่อในท้องถิ่นใกล้ท่าเรือมาเคี่ยวรวมกันในหม้อ และเริ่มเปลี่ยนมาใช้เนื้อวัวแทนปลาค็อดในสมัยโชวะตอนต้น การปรุงจะแตกต่างไปตามท้องถิ่น หากเป็นพื้นที่ที่ไม่ติดทะเลจะใช้โชยุเป็นเบสน้ำซุป ส่วนพื้นที่ที่อยู่ติดทะเลจะใช้มิโสะเป็นเบสน้ำซุป และในเดือนกันยายนของทุกปี เมืองยามากาตะจะจัดเทศกาลอิโมนิแห่งญี่ปุ่น ซึ่งเป็นอีเวนต์ที่จะจัดทำอิโมนิในหม้อขนาดใหญ่ถึง 6 เมตร
どんがら汁 (Dongara shiru)
ดูโพสต์นี้บน Instagram
ดงการะชิรุ หรือคันดาระชิรุ เป็นอาหารหม้อไฟที่ใช้ปลาค็อดฤดูหนาว วัตถุดิบอันโอชะของพื้นที่ติดทะเล คำว่าดงการะหมายถึงของเหลือจากปลาอย่างพวกหัว หาง ก้าง ครีบ ฯลฯ ดังนั้นซุปนี้ไม่เพียงแต่ใส่เนื้อปลาเท่านั้น แต่ยังใส่ทั้งก้างและเครื่องในปลาลงในหม้อแล้วต้มกับผักต่าง ๆ อย่างสาหร่ายและต้นหอม ยิ่งใส่ชิราโกะ (ท่ออสุจิปลา) กับตับลงไปเคี่ยวด้วยจะยิ่งเพิ่มความเข้มข้นและอูมามิยิ่งขึ้น ในปัจจุบันถือเป็นอาหารโลคอลในพื้นที่ติดทะเลที่ตามบ้านเรือนยังทำทานกันตั้งแต่ช่วงเดือนมกราคมถึงกุมภาพันธ์
玉こんにゃく (Tama konnyaku)
ดูโพสต์นี้บน Instagram
ทามะคอนเนียขุ เป็นก้อนบุกทรงกลมที่เคี่ยวช้า ๆ ในน้ำซุปดาชิกับโชยุใส่ปลาหมึกแห้ง จัดว่าเป็น soul food ของยามากาตะที่มีชื่อเรียกเล่น ๆ ว่าทามะคอน มักทานโดยเสียบไม้และจิ้มมัสตาร์ด ว่ากันว่าบุกถูกนำจากจีนมาสู่วัดยามะเดระในยามากาตะและทานเป็นอาหารมังสวิรัติ ต่อมาจึงค่อย ๆ กลายเป็นที่นิยมในจังหวัด นอกจากนี้ การจะขึ้นไปยังศาลเจ้าหลักของวัดยามาเดระจะต้องขึ้นบันได 1,015 ขั้น ดังนั้นก่อนขึ้นไปคนจะนิยมทานทามะคอนเนียขุเพื่อเสริมสร้างพละกำลัง ถือเป็นของขึ้นชื่อของวัดยามาเดระ จนถูกเรียกว่า จิคาระคอนเนียคขุ (บุกเสริมกำลัง)
米沢ラーメン (Yonezawa ramen)
ดูโพสต์นี้บน Instagram
จังหวัดยามากาตะจัดได้ว่าเป็นสนามรบของราเมง โยเนะซาว่าราเมงถือตัวแทนของราเมงในจังหวัดยามากาตะ เป็นอาหารท้องถิ่นจากเมืองโยเนะซาว่า ใช้เส้นทาคะซุยเมงนวดด้วยมือและตัดเป็นเส้นเล็ก ๆ ออกมาเป็นลอน กับน้ำซุปจากโครงไก่และปลาแห้ง ว่ากันว่าต้นกำเนิดของราเมงนี้ย้อนกลับไปเมื่อประมาณ 100 ปีที่แล้ว ในตอนนั้นมีคนจีนจำนวนมากเดินขายโซบะจีนพร้อมกับเป่าปี่ suona ไปด้วย ปัจจุบันเพียงแค่ในเมืองโยเนะซาว่าแห่งเดียวก็มีร้านที่จำหน่ายโยเนะซาว่าราเมงมากกว่า 100 ร้าน ซึ่งแต่ละร้านก็จะใส่เอกลักษณ์เฉพาะของตัวเองลงไป
蔵王ジンギスカン (Zao Jingisukan)
ดูโพสต์นี้บน Instagram
หากพูดถึงเมนูเนื้อย่างกะทะร้อนเจงกิสข่านก็ต้องนึกถึงฮอกไกโด แต่วัฒนธรรมการทานปิ้งย่างเจงกิสข่านในหม้อนั้นว่ากันว่ามีต้นกำเนิดมาจากเขตซาโอะในจังหวัดยามากาตะ แต่เดิมในเขตนี้เป็นพื้นที่เลี้ยงแกะที่เจริญรุ่งเรืองและเนื้อแกะย่างก็เป็นที่นิยม เมนูนี้เริ่มต้นขึ้นในช่วงสมัยโชวะตอนต้นเมื่อมีการผลิตหม้อเหล็กจากเทคนิคการหล่อโลหะของยามากาตะ ซึ่งมีพื้นฐานจากการทำหมวกเหล็กของมองโกเลีย ไขมันส่วนเกินจะไหลออกมาทำให้ย่างเนื้อได้อย่างเอร็ดอร่อย จิ้มซอสเข้มข้นรสหวาน ๆ เค็ม ๆ เลิศที่สุด
東根おこふ (Higashine okofu)
東根おこふ美味ァ pic.twitter.com/ZbRaXy7DPi
— Tomomi Ito (@25warabi_) June 21, 2014
เมืองฮิงาชิเนะเป็นพื้นที่ผลิตฟุ (อาหารแปรรูปที่ใช้กลูเตนเป็นส่วนผสมหลัก) ชั้นนำของญี่ปุ่น โดยยังคงไว้ซึ่งวิธีการผลิตแบบดั้งเดิมตั้งแต่สมัยเอโดะ ฮิงาชิเนะโอโคฟุ ดูคล้ายโอโคโนมิยากิแต่ทำมาจากยากิฟุ (ฟุย่าง) ซึ่งเป็นอาหารขึ้นชื่อของฮิงาชิเนะ ทำโดยการนำยากิฟุไปละลายน้ำ ปรุงรสด้วยซีอิ๊ว กระเทียม และขิง จากนั้นนำไปทอดในน้ำมัน ย่างซ้อนกันเป็นชั้น ๆ และเสิร์ฟพร้อมซอสเชอร์รีโอโคโนมิยากิ นี่คืออาหารรสเลิศเกรด B ที่มีเอกลักษณ์เฉพาะโดยใช้วัตถุดิบขึ้นชื่อของเมืองฮิงาชิเนะถึง 2 อย่างคือยากิฟุและเชอร์รี
どんどん焼き (Dondonyaki)
ดูโพสต์นี้บน Instagram
ดงดงยากิเป็นอาหารทานเล่นที่ดูคล้ายกับโอโคโนมิยากิห่อด้วยตะเกียบ เดิมทีดงดงยากิจะเป็นที่คุ้นเคยในย่านชิตะมาจิหรือดาวน์ทาวน์ของโตเกียวในสมัยไทโช และว่ากันว่าชื่อนี้มาจากเสียงตีกลองเวลาที่ร้านค้าขายอาหารชนิดนี้ ในช่วงก่อนสงครามมีบุคคลชื่อโอบะ คาเมะคิจิ (大場亀吉) ได้นำอาหารประเภทโอโคโนมิยากิจากโตเกียวกลับมายังยามากาตะ และดัดแปลงเป็นสไตล์ที่ห่อด้วยตะเกียบเพื่อให้เด็ก ๆ ทานได้ง่าย และขายไปทั่วเมืองยามากาตะจนกลายเป็นที่นิยมในฐานะของว่างประจำถิ่น ปัจจุบันก็ยังเป็นเมนูฮิตที่นิยมทำขายกันตามงานเทศกาลหรืออีเวนต์ต่าง ๆ
オランダせんべい (Oranda senbei)
ดูโพสต์นี้บน Instagram
ฮอลันดาเซมเบ้ เป็นเซมเบ้รสเค็มที่ทุกคนในยามากาตะรู้จัก ใช้ข้าวอุรุจิของยามากาตะ 100% และปรุงรสด้วยเกลือจากโอกินาวะ ย่างไฟอ่อน ๆ ขนมนี้ตั้งชื่อตามคำภาษาท้องถิ่นในพื้นที่ติดทะเลของยามากาตะว่า orada แปลว่าพวกเรา อีกทั้งในพื้นที่นี้ยังมีทิวทัศน์ของท้องนาอันกว้างใหญ่คล้ายกับที่ฮอลันดา จึงได้ชื่อฮอลันดาเซมเบ้ ขนมชนิดนี้เป็นที่ชื่นชอบมากว่า 50 ปีนับตั้งแต่เปิดตัว เป็นที่นิยมในหมู่คนหลากหลายตั้งแต่เด็กเล็กจนถึงผู้สูงอายุ มีขายเฉพาะในภูมิภาคโทโฮคุและส่วนใหญ่จำหน่ายในจังหวัดยามากาตะ
ทั้งนีงาตะและมิยางิล้วนเป็นจังหวัดยอดฮิตของนักท่องเที่ยว แต่จังหวัดยามากาตะที่อยู่ติดกันก็น่าเที่ยวและมีอาหารน่าทานมากมายไม่แพ้กัน ทริปต่อไปลองไปตะลุยกินของท้องถิ่นยามากาตะกันนะคะ ^^
สรุกเนื้อหาจาก tabijikan
