การศึกษา

สวัสดีครับท่านผู้อ่าน หลังจากที่ใน ตอนแรก ได้เล่าถึงความเป็นมาของกระแสไม่เอาคันจิของญี่ปุ่น ตั้งแต่ยุคเอโดะจนถึงยุคเมจิ ไปแล้ว ในตอนนี้จะขอมาเล่าต่อถึงกระแสไม่เอาคันจิ หรือพูดอีกอย่างนึงคือการลดทอนการใช้ตัวคันจิ ที่ปรากฏตั้งแต่ยุคไทโชจนถึงยุคโชวะนะครับ การลดทอนการใช้ตัวคันจิตั้งแต่ยุคไทโชจนถึงยุคโชวะ ในยุคเมจินั้นตามที่ได้เล่าว่ามีขบวนการเคลื่อนไหวเพื่อผลักดันให้มีการใช้ตัวคันจิให้น้อยลงนั้น การเคลื่อนไหวดังกล่าวมีผลต่อการจัดการศึกษาในโรงเรียนด้วย ระเบียบการจัดการศึกษาชั้นประถมศึกษาในปี พ.ศ. 2443 (ปีเมจิที่ 33) ได้จำกัดจำนวนตัวคันจิที่ควรสอนในโรงเรียนประถมศึกษาไว้ที่... อ่านต่อ

ในภูมิภาคเอเชียบูรพานั้นเราต้องยอมรับว่าตัวอักษรจีนและคำศัพท์ภาษาจีนนั้นมีอิทธิพลอย่างใหญ่หลวงต่อภาษาเขียนในดินแดนต่างๆ ที่ได้รับเอาวัฒนธรรมจีนเข้ามา ทั้งญี่ปุ่น เกาหลี และเวียดนาม ต่างก็รับเอาภาษาเขียนและตัวหนังสือของจีนเอาไปใช้ในภาษาของตน และอาจมีวิวัฒนาการและการดัดแปลงไปเพื่อให้เข้ากับภาษาเดิมของตน แต่เมื่อเวลาผ่านไป จะด้วยเหตุผลทางการเมืองหรือการเปลี่ยนแปลงของเทคโนโลยีก็อาจทำให้ประเทศที่กล่าวมานี้เกิดกระแส “ไม่เอาตัวหนังสือจีน” “ไม่ใช้ตัวหนังสือจีน” ขึ้นมาได้ วันนี้จะมาขอเจาะรายละเอียดในกรณีของประเทศญี่ปุ่น ซึ่งเมื่อเทียบกับเกาหลีและเวียดนามถือว่าเป็นประเทศที่ยังรักษาวัฒนธรรมการใช้ตัวอักษรจีนไว้ได้อยู่ แม้กระนั้นก็ยังเคยเกิดกระแสการไม่เอาคันจิมาแล้ว เรื่องราวจะเป็นอย่างไรนั้นขอเชิญติดตามอ่านกันได้เลยครับ ญี่ปุ่นกับตัวคันจิ ในช่วงทศวรรษที่... อ่านต่อ